Κάθε τρία με επτά χρόνια, στα ανοικτά των δυτικών ακτών της Νότιας Αμερικής κυρίως, σχηματιζόταν μια περ

Κάθε τρία με επτά χρόνια, στα ανοικτά των δυτικών ακτών της Νότιας Αμερικής κυρίως, σχηματιζόταν μια περιοχή θερμού ύδατος, σαν τον Καναδά μεγάλη. Επειδή εμφανιζόταν την εποχή των Χριστουγέννων οι ψαράδες το ονόμασαν El Nino, από το θείο βρέφος. Στη συνέχεια η μάζα αυτή του θερμού νερού εξατμιζόταν, προκαλώντας καταρρακτώδεις βροχές στις συνήθως ξηρές βορειοδυτικές ακτές του Περού. 

Οι κανονικές συνθήκες (non El Nino): Γενικά, το νερό στην επιφάνεια του ωκεανού είναι θερμότερο απ’ό,τι στο κατώτατο σημείο, επειδή θερμαίνεται από τον ήλιο. Ασθενείς δυτικοί άνεμοι τείνουν να ωθήσουν το ζεστό νερό που συσσωρεύεται στην   επιφάνεια της θάλασσας, στον Δυτικό Ειρηνικό ωκεανό προς την ανατολή. Στα ανατολικά, ψυχρά ρεύματα από το βάθος του Ειρηνικού αναδύονται στην επιφάνεια.

Οι ισχυροί ανατολικοί άνεμοι (αληγείς) λοιπόν στις κανονικές συνθήκες, διατηρούν την ισορροπία του ψυχρού ανατολικού με τον θερμό δυτικό Ειρηνικό. Καθώς το νερό κινείται προς τη δύση θερμαίνεται ακόμη και περισσότερο, επειδή εκτίθεται περισσότερο στον ήλιο. Πάνω από τον θερμό δυτικό Ειρηνικό, σχηματίζονται σύννεφα καταιγίδας. 

Το El Nino συμβαίνει όποτε εξασθενούν οι συνηθισμένοι ανατολικοί ισχυροί αληγείς άνεμοι, επιτρέποντας στο θερμότερο νερό από το δυτικό Ειρηνικό  να ρέει προς την ανατολή. Αυτό αλλάζει το επίπεδο της θαλάσσης, ενισχύει το θερμό νερό της επιφάνειας στην ακτή της Νότιας Αμερικής, και αυξάνει τη θερμοκρασία του νερού στον ανατολικό Ειρηνικό. Συγχρόνως τα σύννεφα καταιγίδας σχηματίζονται πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό κι όχι στον δυτικό.

Όμως έτσι τα ψυχρά και πλούσια σε τροφή νερά των βαθυτέρων στρωμάτων δεν μπορούν να αναδυθούν στην Βόρεια και Νότια Αμερική με αποτέλεσμα τα θαλάσσια είδη της περιοχής να υποφέρουν από έλλειψη τροφής. Η θερμοκρασία των νερών επιφανείας μπορεί να φτάσει μέχρι και 3ο πάνω από το κανονικό.

Επηρεάζει το κλίμα σε όλη τη Γη

Το φαινόμενο Ελ Νίνιο προκαλεί σημαντικές κλιματικές ανωμαλίες σε όλο τον πλανήτη. Κατά τη διάρκειά του, παρατηρείται ανωμαλία στην κίνηση των ατμοσφαιρικών και ωκεάνιων ρευμάτων στον Τροπικό Ειρηνικό Ωκεανό, που επηρεάζει το κλίμα σε όλη τη Γη. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή παντού: η Κεντρική Ευρώπη, τα νησιά του Κεντρικού Τροπικού Ειρηνικού, η Χιλή, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Ουρουγουάη και η Νότια Κίνα πλημμύρισαν. Η Ινδονησία, η Βόρεια Κίνα, η Αυστραλία, η Ταϊλάνδη, η Κεντρική Αφρική αλλά και τμήματα της Νότιας Αμερικής αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα ξηρασίας. Στη διάρκεια του αντίστοιχου φαινομένου από το 1991 ως το 1994 σημειώθηκε ρεκόρ τυφώνων στον Ατλαντικό, την Καραϊβική και τον Κόλπο του Μεξικού.

Οι επιπτώσεις του Ελ Νίνιο στην οικονομία είναι δυσμενείς για πολλά κράτη που χάνουν μεγάλα τμήματα της αγροτικής τους παραγωγής. Στη Λατινική Αμερική εξάλλου, τα αποθέματα αλιείας μειώνονται, καθώς λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας στα νερά τα ψάρια αναζητούν ψυχρότερα κλίματα.

Στην ίδια περιοχή επίσης μειώνεται η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας λόγω πτώσης της στάθμης στους ποταμούς. Ισχυροί άνεμοι και έντονες βροχοπτώσεις εξαιτίας του Ελ Νίνιο το ΄82 είχαν ως αποτέλεσμα 2.000 νεκρούς και 25 δισεκατομμύρια δολάρια κόστος από τις καταστροφές πλημμυρίζοντας ακόμα και την έρημο της Αριζόνας.

Το Ελ Νίνιο σχηματίζεται όταν σταθεροί άνεμοι που πνέουν προς τα δυτικά εξασθενούν και αλλάζουν κατεύθυνση. Αυτή η αλλαγή πορείας προκαλεί τη μετακίνηση μεγάλων θερμών υδάτινων μαζών, που κανονικά βρίσκονται κοντά στην Αυστραλία, προς τα ανατολικά κατά μήκος του Ισημερινού μέχρι τις ακτές της Νότιας Αμερικής, οι οποίες επηρεάζουν την υγρασία στην ατμόσφαιρα όπου σχηματίζονται σύννεφα βροχής και αλλάζουν την κίνηση των ατμοσφαιρικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με μελέτες Ελλήνων επιστημόνων, υπάρχουν μικρές αλλά σημαντικές σχέσεις ανάμεσα στο Ελ Νίνιο και τις θερμοκρασίες στην Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, οι χειμερινές θερμοκρασίες στη χώρα μας αυξάνονται κατά μέσο όρο από μισό έως ένα βαθμό σε σχέση με τις άλλες χρονιές, ενώ η Κεντρική και η Νοτιοανατολική Ευρώπη έχουν θερμοκρασίες πάνω από τις κανονικές. Παράλληλα, στη Σκανδιναβία και σε τμήματα της Βορειοανατολικής Ευρώπης επικρατούν θερμοκρασίες χαμηλότερες από τις κανονικές κατά μισό έως έναν βαθμό.

Το φαινόμενο La Nina που συμβαίνει συνήθως μετά το φαινόμενο El Nino, οι αληγείς ανατολικοί άνεμοι ισχυροποιούνται πολύ, που ωθούν έτσι τα θερμά επιφανειακά νερά προς την Ασία. Τα νέφη καταιγίδας μετακομίζουν προς τα δυτικά του ωκεανού.

Τα ψυχρά ρεύματα τότε στις δυτικές ακτές της Αμερικής αναδύονται (ενώ στο φαινόμενο El Nino είναι σε βάθος 45 m μέσα στη θάλασσα), οι θρεπτικές ουσίες αυξάνουν, μαζί και τα ψάρια, αλλά οι υδρατμοί καθώς μειώνονται, μειώνονται κι οι βροχές στην περιοχή.

Τα περισσότερα έτη, οι συνήθεις αληγείς άνεμοι στο τροπικό Ειρηνικό φυσούν από την Ανατολή προς την Δύση — δηλαδή από τη Νότια Αμερική προς την Ινδονησία — ωθώντας θερμά επιφανειακά νερά προς την Ασία. Ο αέρας ωθεί τόσο πολύ νερό δυτικά που το επίπεδο της θαλάσσης κοντά στην Ινδονησία είναι συνήθως 45 εκατοστά υψηλότερο από ό,τι είναι κοντά στο Μεξικό!

Το El Nino συμβαίνει όποτε οι συνήθεις άνεμοι υποχωρούν, και τότε εκείνη η μεγάλη μάζα του θερμού ύδατος — που είναι μεγαλύτερο κι από τον Καναδά — στρέφεται πίσω προς τη Νότια Αμερική. Οι βροχές που κανονικά βρέχουν το Δυτικό Ειρηνικό, στρέφονται προς την Αμερική, ενώ τόποι όπως η Αυστραλία, η Ινδονησία, και η Ινδία δοκιμάζουν ξηρασία. Οι δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν το El Nino ως ζώνη της θερμής συσσώρευσης νερού κοντά στο Νότιο και την Κεντρική Αμερική. 

Υπάρχουν αρχεία στο Περού, από το 1525 περίπου, που μας πληροφορούν για τις συνέπειες του φαινομένου. Οι ερευνητές έχουν βρεί γεωλογικές αποδείξεις στις παραθαλάσσιες περιοχές του Περού, για το φαινόμενο El Nino πριν από 13.000 χρόνια. Οι Ινκας, έκτιζαν τις πόλεις τους στην κορυφή των βράχων και τις αποθήκες των τροφίμων τις έχτιζαν στα βουνά. Γι’ αυτό υπάρχουν οι κατοικίες τους ακόμη και σήμερα. Το 1793, στις Ινδίες πέθαναν 600.000 άτομα από τις μεγάλες ξηρασίες που έφερε εκεί το El Nino.

Ο υπόλοιπος κόσμος άρχισε να στρέφει την προσοχή του στο El Nino, μετά την απρόβλεπτη καταστροφή του 1982-83. Οι κλιματολόγοι έκαναν προσπάθειες να το κατανοήσουν και να βρούν τρόπους πρόβλεψης και αντιμετώπισης. Η πιό σημαντική προσπάθεια ήταν η ανάπτυξη από 70 παρατεταγμένες σημαδούρες (ΤΑΩ-Τροπικός, Ατμόσφαιρα, Ωκεανός).

Αργότερα ο δορυφόρος Topex/Poseidon, ξεκίνησε το 1992 για να περιστρέφεται γύρω από τη Γη, σε ύψος 830 μιλίων, μετρώντας την ανύψωση της επιφάνειας της θάλασσας και βασισμένοι σε πληροφορίες για τη κυκλοφορία του Ειρηνικού Ωκεανού, τα μεγάλα ρυθμικά κτυπήματα του κύματος που ονομάζονται Kelvin και Rossby, τα οποία ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον ωκεανό.

Χάρις στη σημαδούρες ΤΑΩ, τον δορυφόρο Topex και άλλα εργαλεία, οι κλιματολόγοι έχουν τώρα ενδείξεις που τους προειδοποιούν τις περιοδικές και αναπόφευκτες αφίξεις των δύο ακραίων καιρικών φαινομένων.

Το 1994, είχαν ολοκληρωθεί τα συστήματα με οθόνες, με τις οποίες μετρούσαν την θερμοκρασία του νερού από την επιφάνεια έως και 1600 πόδια βάθος, τους ανέμους και την θερμοκρασία του αέρα. Τα στοιχεία που μαζεύονται από τις σημαδούρες μέσω δορυφόρων στέλνονται στα περιβαλλοντικά εργαστήρια στο Seattle και σε διάφορα ερευνητικά πλοία. Τα πλοία αυτά βοηθούν στην απεικόνιση του ανώτερου Ωκεανού και της χαμηλής ατμόσφαιρας.

Το 1997-98 σημάδεψε για πρώτη φορά την ανθρώπινη ιστορία, γιατί έγινε πρόβλεψη έξι μήνες πριν τι θα επακολουθήσει, δίνοντας έτσι χρόνο στους απειλούμενους πληθυσμούς τι θα επακολουθήσει. Το National Center of Atmospheric Recearch στις ΗΠΑ, έκανε το πρώτο ανακοινωθέν για πιθανό κτύπημα του El Nino τον Απρίλιο του 1996. Η Αυστραλία και η Ιαπωνία ακολούθησαν ένα μήνα αργότερα.

Έτσι στο Νότιο Περού, χρησιμοποίησαν τις προβλέψεις, ώστε οι αγρότες και οι ψαράδες να επωφεληθούν από τα φαινόμενα που συνοδεύουν το φαινόμενο. Ο ΟΗΕ έστειλε βοήθεια στις φτωχές χώρες της Αφρικής, συσσωρεύτηκαν τρόφιμα και νερό κι έτσι σώθηκαν χιλιάδες άτομα. Πολλές χώρες επίσης προετοιμάστηκαν για ξηρασία και φωτιές, ενώ πληθυσμοί των Παπούα στη Νέα Γουϊνέα που απειλήθηκαν από ξηρασία και κρύο σώθηκαν από την πείνα, μετά από βοήθεια των πλουσιοτέρων κρατών.

Πηγη : physics4u.gr

Λιώνουν χωρίς τέλος οι πάγοι στη Γροιλανδία στο Βό

Λιώνουν χωρίς τέλος οι πάγοι στη Γροιλανδία στο Βόρειο Αρκτικό Κύκλο. Μέσα σε μια μέρα «χάθηκαν» 11 δισ. τόνοι πάγου από την επιφάνειά της. Η ποσότητα είναι όση 4,4 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων! Οι επιστήμονες προειδοποιούν για το ενδεχόμενο το λιώσιμο των πάγων να είναι το μεγαλύτερο από το 1950!

Ο πλανήτης εκπέμπει SOS κάθε μέρα και περισσότερο. Κι αν η ανθρωπότητα επιμένει να κλείνει τα αυτιά της, τότε τα χειρότερα είναι μπροστά. Ο καύσωνας της περασμένης εβδομάδας που προκάλεσε θερμοκρασίες ρεκόρ στην Ευρώπη όχι μόνο έφτασε στη Γροιλανδία αλλά προκάλεσε το μεγαλύτερολιώσιμο πάγων για φέτος!

Μετά από ένα καλοκαίρι με θερμοκρασίες ρεκόρ, οι επιστήμονες λένε ότι η Γροιλανδία έχασε σε μια μέρα, την Πέμπτη, 11 δισεκατομμύρια τόνους πάγουαπό την επιφάνειά της, ποσότητα που είναι ήδη με 4,4 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων!

Οι εικόνες από το ντοκιμαντέρ Into the ice του Caspar Haarloev είναι χαρακτηριστικές (και σοκαριστικές) για την κατάσταση στη Γροιλανδία.

Μόνο τον Ιούλιο, η Γροιλανδία έχασε 197 δισεκατομμύρια τόνους πάγου, όσο δηλαδή 80 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων, σύμφωνα με την Μόταμ. Ο μέσος όρος που περίμεναν οι επιστήμονες ήταν 60 με 70 δισεκατομμύρια τόνοι, να έχουν λιώσει αυτή την εποχή του χρόνου!

 Θυμηθείτε το άρθρο που αναρτήσαμε πρίν λίγες μέρες για τον καύσωνα που έπληξε την Ευρώπη και έφτασε στην Αρκτική 

Δεν είναι πρωτόγνωρο οι πάγοι στη Γροιλανδία να λιώνουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Συνήθως όμως, το λιώσιμο των πάγων ξεκινά στο τέλος του Μαΐου. Φέτος, ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου. Οι πάγοι λιώνουν επίμονα τους τελευταίους τέσσερις μήνες, κατά τους οποίους έχουν καταγραφεί ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών, δήλωσε στο CNN η Ρουθ Μόταμ, περιβαλλοντολόγος στο Μετεωρολογικό Ινστιτούτο της Δανίας.
Ο ζεστός καιρός στη Γροιλανδία θα διατηρηθεί και τις επόμενες μέρες, ίσως και περισσότερο.

Πηγές: newsit.gr , tanea.gr, ethnos.gr

Στη Γροιλανδία έχει φτάσει το ακραίο κύμα καύσωνα, το οποίο ξεκίνησε από τη Σαχάρα και πλήττει ολόκληρη την Ευρώπη από την περασμένη εβδομάδα, με τον υδράργυρο να αναμένεται να φτάσει σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη τις επόμενες μέρες.

Η Γροιλανδία φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη επιφάνεια παγετώνων παγκοσμίως. Και όταν οι πάγοι λιώνουν σημαντικά – όπως αναμένεται να γίνει φέτος- αυτό έχει αντίκτυπο σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αφού αυξάνεται το επίπεδο της θάλασσας.
Οι πάγοι της Γροιλανδίας συνήθως λιώνουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ωστόσο φέτος ξεκίνησαν να λιώνουν πολύ νωρίτερα, από τον Μάιο, με τον καύσωνα αυτής της εβδομάδας να επιταχύνει περισσότερο το λιώσιμο.

Οι πάγοι φτάνουν τις 3.000 μέτρα σε ύψους πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ οι μετεωρολόγοι προβλέπουν ότι η επιφάνειά τους θα είναι ιδιαίτερα ζεστή αυτή την εβδομάδα, μόλις λίγους βαθμούς υπό του μηδενός.
«Είναι πολύ ζεστή θερμοκρασία για αυτό το υψόμετρο», δήλωσε η ειδικός σε θέματα κλίματος του Μετεωρολογικού Ινστιτούτου της Δανίας Ruth Mottram.

Το 2019 θα μπορούσε να πλησιάσει το ρεκόρ του 2012, είπε από την πλευρά του ο καθηγητής και ειδικός σε θέματα πάγου στο Γεωλογικό Ινστιτούτο της Δανίας και της Γροιλανδίας Jason Box. Εκείνο τον χρόνο, οι πάγοι της Γροιλανδίας μειώθηκαν 450 εκατομμύρια τόνους – που ισοδυναμεί σε περισσότερους από 14.000 τόνους χαμένου πάγου ανά δευτερόλεπτο.

Αυτό που συμβαίνει στην Γροιλανδία θα γίνεται αισθητό σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με τον Box το λιώσιμο φέτος θα πλημμυρίσει τον Βόρειο Ατλαντικό με φρέσκο νερό, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τον καιρό στην βορειοδυτική Ευρώπη. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ισχυρότερες καταιγίδες, πρόσθεσε ο ίδιος, επικαλούμενος τις πλημμύρες στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2015 και το 2016.

«Οτιδήποτε συμβαίνει στην Γροιλανδία, έχει αντίκτυπο παρακάτω».

Τέτοιες χρονιές, όπως το 2012, αλλά και το 2019, το νερό που παράγεται από τους πάγους της Γροιλανδίας προσθέτει περισσότερο από ένα χιλιοστό στο επίπεδο της θάλασσας παγκοσμίως. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Box, στις τροπικές χώρες θα μπορούσε να σημειωθεί μια αύξηση δύο χιλιοστών ή και παραπάνω.

Το ακραίο είναι η καινούρια νόρμα

Θα χρειαστεί κάποιος χρόνος προτού μετρηθεί επακριβώς ο όγκος του πάγου που θα λιώσει το 2019, ωστόσο σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις, θα είναι ανάλογο με αυτόν που χάθηκε το 2012.
Μόνο τον Ιούλιο, η επιφάνεια των πάγων της Γροιλανδίας μειώθηκε κατά 160 δισεκατομμύρια τόνους, σύμφωνα με εκπρόσωπο του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών Clare Nullis. Αυτό αντιστοιχεί σε μέγεθος περίπου σε 64 εκατομμύρια πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων.
Ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα για τον καύσωνα του 2019 δεν είναι ο αριθμός των ρεκόρ που έσπασε ανά την Ευρώπη, αλλά ο βαθμός στον οποίο το έκανε.

«Συνήθως, όταν σπάει ένα ρεκόρ θερμοκρασίας, είναι στο κλάσμα του ενός βαθμού. Αυτό που συμβαίνει τώρα ήταν να σπάνε τα ρεκόρ κατά δύο, τρεις και τέσσερις βαθμούς. Είναι απίστευτο», λέει.
Και δεν είναι μόνο η ζέστη που σπάει ρεκόρ. Πέρσι η Γροιλανδία βίωσε την ψυχρότερη χρονιά εδώ και δεκαετίες.

Σύμφωνα με τη Nullis, ο έντονος καύσωνας, όπως αυτός της Γροιλανδίας «φέρει την υπογραφή της κλιματικής αλλαγής εξαιτίας του ανθρώπου».

Την άποψη αυτή υποστηρίζουν και άλλοι επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων και των υποτρόφων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, οι οποίοι στις αρχές του μήνα στην ανάλυσή τους που δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πρόσφατο κύμα καύσωνα της Γαλλίας έγινε πέντε φορές πιο πιθανός εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ακόμα ότι είναι πιθανό να δούμε ακόμα πιο ακραία κύματα καύσωνα στο μέλλον εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

By Sheena McKenzie, CNN