Η κακομεταχείριση του φυσικού περιβάλλοντος έχει αυτά τα αποτελέσματα τα οποία επιφέρουν επιπτώσεις και στον άνθρωπο.Εκατοντάδες μεγάλα ποτάμια σε όλη τη Γη περιέχουν επικίνδυνα υψηλά επίπεδα αντιβιοτικών, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, τη μεγαλύτερη πάνω στο ζήτημα μέχρι σήμερα.

Τα αντιβιοτικά καταλήγουν στα ποτάμια και στο έδαφος μέσω των ανθρωπίνων και ζωικών αποβλήτων, καθώς και των λυμάτων των φαρμακοβιομηχανιών.
Η ρύπανση με αντιβιοτικά βοηθά τα μικρόβια να γίνουν πιο ανθεκτικά στα φάρμακα που προορίζονται για τους ανθρώπους.
Η συνεχής αύξηση της ανθεκτικότητάς τους αποτελεί ένα ολοένα σοβαρότερο πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως και μπορεί να προκαλέσει έως δέκα εκατομμύρια πρόσθετους θανάτους έως 2050, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις του ΟΗΕ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής επιστήμης ‘Αλιστερ Μπόξολ του βρετανικού Πανεπιστημίου της Υόρκης, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο στο Ελσίνκι, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», πήραν δείγματα από 711 σημεία ποταμών σε 72 χώρες και βρήκαν παρουσία αντιβιοτικών στα δύο τρίτα από αυτά (65%).

Στις 111 δειγματοληψίες του νερού οι συγκεντρώσεις των αντιβιοτικών ξεπερνούσαν τα επίπεδα ασφαλείας, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και κατά 300 φορές πάνω από το όριο.

Το πρόβλημα είναι αισθητό από τον Τάμεση και το Δούναβη στην Ευρώπη μέχρι τον Τίγρη στη Μεσοποταμία, αλλά η κατάσταση είναι συγκριτικά ακόμη χειρότερη στα ποτάμια της Αφρικής και της Ασίας που διασχίζουν τις φτωχότερες χώρες.

Το ρεκόρ ρύπανσης κατέχει το Μπαγκλαντές, όπου το αντιβιοτικό μετρονιζαδόλη, το οποίο χρησιμοποιείται για θεραπεία των κολπικών λοιμώξεων, βρέθηκε σε ποσότητες πάνω από 300 φορές υψηλότερες σε σχέση με το όριο ασφαλείας.

Μάλιστα αυτό το επίπεδο βρέθηκε πολύ κοντά σε μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, προφανώς επειδή δεν διέθετε την αναγκαία τεχνολογία κατακράτησης των αντιβιοτικών.
Η μαζική και παράνομη ρίψη λυμάτων και αποβλήτων απευθείας στα ποτάμια ευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις για τα υψηλά επίπεδα των αντιβιοτικών, όπως στην Κένυα, όπου βρέθηκε να ξεπερνούν κατά 100 φορές τα όρια ασφαλείας.
Αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Στην Αυστρία οι μετρήσεις στο Δούναβη έδειξαν την παρουσία επτά διαφορετικών αντιβιοτικών, όπως η κλαριθρομυκίνη, η οποία συνταγογραφείται για τη θεραπεία λοιμώξεων των πνευμόνων και τα επίπεδα της στο ποτάμι -το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης αλλά και το πιο επιβαρυμένο με αντιβιοτικά- ήσαν περίπου τετραπλάσια αυτών που θεωρούνται ασφαλή.

Συνολικά σχεδόν ένα στα δέκα ποτάμια (8%) της Ευρώπης βρέθηκε να έχει πρόβλημα. Για παράδειγμα, ο Τάμεσης στη Βρετανία, ο οποίος θεωρείται από τα πιο καθαρά ευρωπαϊκά ποτάμια, ανακαλύφθηκε ότι περιέχει πέντε είδη αντιβιοτικών, εκ των οποίων ένα, η σιπροφλοξασίνη, ανιχνεύθηκε σε υπερτριπλάσια επίπεδα σε σχέση με το όριο ασφαλείας.

Πηγη

.

.

Tsunami’ of drifting ice pushing ashore on the Lena river in Pokrovsk, Yakutia, Russia earlier this week!

Video by The Siberian Times via partners Severe Weather Europe

.

Στα αρχαία Ινδικά κείμενα βρίσκουμε την συχνότητα του ΟΜ να είναι 7,83 Hz.
7.83 Hz τυχαίνει επίσης να είναι το ‘καρδιοχτύπι’ της Γης, ή αλλιώς αντήχηση Schumann.7,83 Hz είναι και η συχνότητα που πάλλεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος στην καλύτερη του κατάσταση (τα λεγόμενα κύματα Alpha).

Τι είναι η αντήχηση Schumann;

Σύμφωνα με την Wikipedia: Η αντήχηση Schumann αντιπροσωπεύει τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που προκλήθηκαν από τις ηλιακές εκλάμψεις στην ατμόσφαιρα της Γης και ταλαντώνεται σε πολύ χαμηλές συχνότητες, δημιουργώντας έτσι ένα είδος “παλμού” ή “καρδιακού παλμού” του πλανήτη Γη’.

Η αντήχηση Schumann είναι μια από τις πρώτες ανακαλύψεις που οδήγησαν στην συνειδητοποίηση της ύπαρξης του ενεργειακού πλέγματος – πεδίου της Γης. Εν ολίγοις, κάθε ηλεκτρομαγνητική διαταραχή, σε οποιοδήποτε σημείο της Γης, επηρεάζει ολόκληρο τον πλανήτη.

Αν π.χ. πέσει ένας κεραυνός στην Αθήνα, η ηλεκτρομαγνητική ηχώ του κεραυνού κάνει οκτώ φορές τον γύρο του πλανήτη, σε ένα μόλις δευτερόλεπτο. Όταν παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά οι αντηχήσεις Schumann, έγινε αμέσως κατανοητό ότι ο πλανήτης μας συμπεριφέρεται σαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό κύκλωμα, το οποίο είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει κάθε πληροφορία σε όλα τα σημεία του πλανήτη.

Η ροή αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα είναι αδιάκοπη, γιατί σε ολόκληρο τον πλανήτη συμβαίνουν κάθε στιγμή πάνω από 1.000 ηλεκτρικές καταιγίδες.

Η συχνότητα της αντήχησης Schumann αυξάνεται

Το κύμα παλμών της Γης είναι σταθερό στα 7.8hz από τότε που ο φυσικός Γουίνφριντ Όττο τις προέβλεψε μαθηματικά το 1952 και οι Balser και Wagner τις μέτρησαν πειραματικά το 1963 (Οι πρώτες καταγεγραμμένες παρατηρήσεις των παγκόσμιων ηλεκτρομαγνητικών απηχήσεων έγιναν από τον Νίκολα Τέσλα στο εργαστήριο του στο Κολοράντο Σπρινγκς το 1899. Η παρατήρηση οδήγησε σε ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με τις ηλεκτρικές ιδιότητες της Γης, οι οποίες έθεσαν τις βάσεις για την ιδέα του για το ασύρματο δίκτυο).

Η αντήχηση αυτή όμως έχει αυξηθεί ελαφρώς από το 1980 και πιο σημαντικά από το 1997 και μετά. Μέχρι το 2013 βρισκόμασταν στα 12Hz και ο ρυθμός αυτός αναμενόταν να φθάσει τα 13Hz. Τον Ιούνιο του 2014 οι καταγραφείς στον Ρωσικό Σταθμό Παρατήρησης του Διαστήματος δείξανε μια ξαφνική αύξηση. Η αντήχηση Schumann είναι μέρες που φτάνει και τα 16 Hz. Στην αρχή νομίζανε ότι έχουν πρόβλημα οι καταγραφείς, αλλά αποδείχτηκε ότι οι καταγραφείς λειτουργούσαν κανονικά.

Και όλοι αναρωτιούνται γιατί αυτή ξαφνική αύξηση της αντήχησης;

Και αφού ο ανθρώπινος εγκέφαλος πάλλεται με την ίδια συχνότητα με της αντήχησης της Γης, τι γίνεται τώρα που αυξάνεται η συχνότητα; Μήπως γι΄ αυτό νιώθουμε τώρα ότι ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα και οι αλλαγές στην ζωή μας είναι πιο ξαφνικές;

Ας δούμε όμως τι είναι οι συχνότητες αυτές.

Όλες οι συχνότητες αντήχησης της Γης είναι άμεσα συσχετιζόμενες με την κυματική λειτουργία του ανθρωπίνου εγκεφάλου. Η συχνότητα των 7,83 Hz είναι ανάμεσα στην Άλφα και στην Θήτα κατάσταση. Ήρεμη και ονειρική, κάπως αδρανής, περιμένοντας κάτι να γίνει. Οι συχνότητες 8,5-16,5 Hz φεύγουν από την Θήτα κατάσταση. Τις βρίσκουμε στην Άλφα κατάσταση όταν είμαστε πιο ξύπνιοι αλλά γαλήνιοι. Οι σκέψεις μας είναι πιο καθαρές και είμαστε πιο συγκεντρωμένοι ζώντας το παρόν σε μια λιγότερο ονειρική κατάσταση.

Η μητέρα Γη αλλάζει την συχνότητα της δόνησής της και ίσως να την ακολουθούμε.

Οι επιστήμονες λένε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης (το οποίο μπορεί να επηρεάσει την αντήχηση Schumann) αποδυναμώνεται αργά αλλά σταθερά τα τελευταία 2000 χρόνια και πιο γρήγορα τα τελευταία χρόνια. Κανένας δεν έχει δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση. Ένας σοφός Ινδός μου είπε κάποτε ότι τα μαγνητικό πεδίο της Γης τοποθετήθηκε από τους Αρχαίους Θεούς, με τρόπο που να εμποδίζει τις αρχέγονες μνήμες της ιστορίας της ανθρωπότητας. Αυτό έγινε ώστε οι ψυχές να μπορούν να μάθουν από μια κατάσταση ελεύθερης βούλησης, χωρίς να έχουν τις μνήμες του παρελθόντος. Είπε ότι οι αλλαγές που γίνονται τώρα στο μαγνητικό πεδίο της Γης απελευθερώνουν μνήμες και μπορούμε να δούμε αλήθειες που πριν δεν τις βλέπαμε. Το πέπλο φεύγει. Αρχίζουμε να βλέπουμε. Αν αυτό είναι αλήθεια, γεννιούνται άπειρες ερωτήσεις.

Ό,τι κι αν συμβαίνει, είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η επιτάχυνση μπορεί να σας κάνει να νιώθετε κουρασμένοι, να έχετε ζαλάδες και γενικά να μην νιώθετε πολύ καλά. Άλλοι, που έχουν ανεβάσει την προσωπική τους συχνότητα και είναι πιο συγχρονισμένοι με αυτή της Γης, ίσως να νιώθουν υπέροχα, πρωτόγνωρα ή περίεργα. 
Η προσαρμογή δεν είναι εύκολη διαδικασία αλλά είναι μέρος της μοναδικής προσωπικής σας αφύπνισης.

Πηγές

https://www.youtube.com/watch?v=fbTKnlZwkY0
https://www.awakengr.com/i-gi-anevazi-ti-donisi-tis-i-ant…/…
https://www.nasa.gov/…/sunearth/news/gallery/schumann-reson…
http://sosrff.tsu.ru/?page_id=7
https://drjoedispenza.net/…/what-does-the-spike-in-the-sch…/
https://poleshift.ning.com/m/blogpost…
https://www.quora.com/Is-there-any-scientific-evidence-that…

Πολυδεύκης Βανίδης για τον Cyclone of Rhodes

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι δίδυμες λίμνες κοντά στον Αλμυρό -που μέχρι πρότινος πιστευόταν ότι προήλθαν από ηφαιστειακή έκρηξη- αποτελούν τελικά τα ίχνη που άφησε ένας μετεωρίτης προσκρούοντας στην ελληνική γη πριν από περίπου 10.000 χρόνια»

Στο εντυπωσιακό εύρημα ότι η ελληνική γη φιλοξενεί εμφανή ίχνη από μετεωρίτη που προσέκρουσε στο έδαφός της πριν από περίπου 10.000 χρόνια οδηγήθηκαν οι επιστήμονες. Πρόκειται για δίδυμους κρατήρες, δύο λίμνες της Θεσσαλίας, οι οποίες μέχρι πρότινος θεωρούνταν ότι προέκυψαν από ηφαιστειακή έκρηξη. Το λιωμένο ζιρκόνιο που βρέθηκε στην περιοχή ήταν το κλειδί για την αποκάλυψη, αφού το εν λόγω μέταλλο τήκεται σε θερμοκρασίες πολύ υψηλότερες από αυτές που αναπτύσσονται στο ηφαιστειακό μάγμα.

Είναι η πρώτη φορά που στην Ελλάδα εντοπίζονται κρατήρες που σχηματίστηκαν από την πρόσπτωση μετεωριτών, ενώ όπως υπολογίζεται, οι συγκεκριμένοι είχαν μέγεθος μέχρι και 30 μέτρα… Οπως εκτιμούν οι ειδικοί, πρόκειται για μια σπουδαία ανακάλυψη, δεδομένου ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη οι αντίστοιχες θέσεις δεν φτάνουν τις 40 σε αριθμό.
Οι ερευνητές Ευάγγελος Λάγιος -καθηγητής Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών- και Dietrich Volker -καθηγητής στο Ινστιτούτο Ορυκτολογίας και Πετρογραφίας του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης- είναι οι άνθρωποι που ξετύλιξαν το νήμα της σαγηνευτικής αυτής ιστορίας….Παλαιότερα κυριαρχούσε η αντίληψη ότι οι λίμνες αυτές ήταν ηφαιστειογενούς προέλευσης.
Έπειτα από μια πιο εμπεριστατωμένη μελέτη που περιελάμβανε γεωφυσικές έρευνες και εργαστηριακή ανάλυση δειγμάτων προέκυψε ότι οι εν λόγω λίμνες δεν προέρχονται από την έκρηξη ηφαιστείου, αλλά είναι κρατήρες που δημιουργήθηκαν από την πρόσκρουση μετεωρίτη στη Γη.

Η πρόσκρουση αποδίδεται χρονολογικά στην εποχή του Ολόκαινου και συγκεκριμένα εκτιμάται ότι έλαβε χώρα πριν από 12.500 έως 8.000 χρόνια.
Οι λίμνες βρίσκονται σε μια αγροτική περιοχή νοτιοδυτικά του Αλμυρού και έχουν κυκλικό σχήμα.
Η μικρότερη έχει διάμετρο 150 μέτρων και βάθος 6 μέτρων, ενώ η μεγαλύτερη έχει διάμετρο 250 μέτρων και βάθος περίπου 8.
Απέχουν περίπου 250 μέτρα η μία από την άλλη, σε μια περιοχή που φιλοξενούσε τον προϊστορικό οικισμό Μαγούλα – Ζερέλια, που κατοικούνταν από τη Μέση Νεολιθική Περίοδο μέχρι την Εποχή του Χαλκού. Από τις διαστάσεις των κρατήρων εκτιμάται ότι το μέγεθος των μετεωριτικών θραυσμάτων θα πρέπει να κυμαινόταν από 10 έως 30 μέτρα.
Το μυστικό αποκαλύφθηκε, όπως εξηγεί ο κ. Λάγιος, από την εργαστηριακή μαρτυρία εύρεσης μερικώς τετηγμένου ζιρκονίου στα συλλεχθέντα πετρολογικά δείγματα.
«Για την τήξη του ζιρκονίου απαιτούνται θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 1400?1800 °C, οι οποίες όμως δεν απαντώνται σε διαδικασίες μαγματισμού και φαινόμενα μεταμόρφωσης στον γήινο φλοιό και τον ανώτερο μανδύα», λέει. «Λεπτομερειακές πετρολογικές και ορυκτολογικές εργαστηριακές έρευνες ικανού αριθμού δειγμάτων διαφορετικών διαστάσεων και άλλων πετρωμάτων ενίσχυσαν την υπόθεση.

Μετά την ορυκτολογική έρευνα, οι γεωφυσικές διασκοπήσεις επιβεβαίωσαν ότι η εικόνα του εδάφους είναι απολύτως συμβατή με την άποψη περί πρόσκρουσης μετεωριτικών θραυσμάτων», προσθέτει.
Το επόμενο στάδιο της έρευνας, σύμφωνα με τον κ. Λάγιο, περιλαμβάνει τη λήψη δειγμάτων από το εσωτερικό των λιμνών, με σκοπό την ανεύρεση υπολειμμάτων από τον μετεωρίτη που έπεσε στη γη της Μαγνησίας πριν από χιλιάδες χρόνια.

Το είδαμε εδώ