Θα σας έχει τύχει να πάτε για μπάνιο στις παραλίες της Ρόδου και να παρατηρήσατε κάποιες χρονιές πως μέχρι και τις αρχές Καλοκαιριού βλέπετε χιόνια στα βουνά που βρίσκονται απέναντι από το νησί στα Μικρασιάτικα Παράλια. Γιατί αρνούνται να λιώσουν;
Γιατί δεν λιώνουν τα χιόνια στις κορυφές των βουνών;
Η κορυφή ενός βουνού είναι μεν, το πιο κοντινό σημείο του στον ήλιο, αλλά είναι και το πιο μακρινό από τη θερμική θερμότητα του πυρήνα της γης -που κρατά το έδαφος ζεστό. Επίσης, είναι το πιο κρύο σημείο του βουνού. Όπως το ανεβαίνουμε, η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο ‘αραιή’, καθώς μειώνεται η πίεση του αέρα.
.
Ο αέρας είναι πολύ αραιός στα υψόμετρα, όπου παραμένει το χιόνι. Και είναι ζεστός για τις ώρες που υπάρχει ήλιος. Σε υψόμετρο (βλ. κάθετη απόσταση από το επίπεδο της θάλασσας έως την κορυφή) 2.743 μέτρων, δηλαδή λίγο πριν την κορυφή του Ολύμπου που είναι στα 2.918 μέτρα, η πυκνότητα του αέρα είναι το 70% της πυκνότητας που έχει στο επίπεδο της θάλασσας. Η λεπτότητα αυτή σημαίνει ότι ο αέρας είναι πολύ λιγότερο ικανός να μεταφέρει τη θερμότητα στο χιόνι, ώστε να το λιώσει. Επίσης, δεν μπορεί να συγκρατήσει καλά τη θερμότητα. Ως εκ τούτου, μόλις δύσει ο ήλιος, οι θερμοκρασίες πέφτουν γρήγορα κοντά ή και κάτω από το μηδέν και μένουν εκεί έως ότου ξαναβγεί ο ήλιος.
Ο θερμός αέρας ‘ανεβαίνει’, αλλά όπως το κάνει αυτό, διαστέλλεται και ψύχεται και δεν μπορεί να απορροφήσει και να διατηρήσει τη θερμότητα -όπως συμβαίνει στις παρυφές. Οι ψυχρότερες θερμοκρασίες στην κορυφή σημαίνουν ότι υπάρχει λιγότερη εξάτμιση του νερού -και άρα μεγαλύτερα ποσοστά υγρασίας που σημαίνουν περισσότερη βροχή και περισσότερο χιόνι στην κορυφή.
Εν τω μεταξύ, η αραιότητα του αέρα διευκολύνει τα εγκαύματα σε υψόμετρο, ιδιαίτερα αν υπάρχει χιόνι που αντανακλά την υπεριώδη ακτινοβολία στο δέρμα μας και από τις δυο κατευθύνσεις.
